ทำบุญ
บุญ หรือ ปุญญ เป็นสิ่งที่มีขึ้นในภายในความรู้สึกแล้วปฏิบัติให้อารมณ์สุกใส สว่าง แจ่มแจ้งดี ไร้สิ่งซึมเศร้า ทำบุญ แล้ว คนทั่วไป จะไม่เจอว่า บุญ มันคืออะไร ตัวบุญ นี้ จะ ค้างอยู่ อยู่ที่ว่า ข้าพเจ้าจะ นำมา หรือ ปล่อยไป ก็เพราะว่า บุญ มันพ้นไปร่างกายและจิตใจนั่นเอง ใครที่ ทำบุญ ต่อจากนั้น เกาะ เอา บุญ มา ไว้ พร้อมกับร่างกาย ความคิดมันก็ มิปลั่ง พูดว่า ไม่บุญกุศล นั่นเอง ทำบุญ แล้ว ผู้ทำจำเป็นต้องปลดปล่อยวาง ไว้ ไม่ต้องสะสมไว้ ปล่อยส่งให้มันลอยละล่องไป มันก็ได้บุญ ของมันเอง ก็เพราะว่า ผม ไม่ต้อง ไป ยึด ใกล้ชิด ว่า มันจะได้ มิได้ ไม่มีเคร่งเครียด พ้นไปภาระ ทำบุญ นั้น มีนานาประการวิธี ที่เห็นอยู่ทั่วไป ก็ สาม วิธี หลัก ๆ คือ
- การทำบุญ ด้วยการ ให้ทาน พูดว่า ทานมัย
- การทำบุญ ด้วยการ ประพฤติ ปฎิบัติ ดี สีลมัย
- การทำบุญ โดยการ ลงมืออารมณ์ทางใจส่งให้ผ่องใส หลุดจาก การคิด ใคร่ได้ อยากมี พูดว่า ภาวนามัย
ทำบุญ
คำว่า บุญกุศล เป็นแรงงานหมดจดที่จะบังเกิดในความรู้สึก ของผู้ทำบุญทำกุศล ทำเอา จิตใจงดงาม เท่าที่ จิตวิญญาณบริสุทธิ์ ต่อจากนั้น จะคิด จะทำ ที่ใด ก็ มิได้คะนึงตนเอง ปราศจากความคิดว่า ของของ เรา เอาแต่ได้ อยากมี ยิ่งผม ทำบุญ มากที่สุด มากสั่งสมไว้ ก็ปาง การผลักดัน น้ำ ยิ่งเข็น ก็ ยิ่งเข้า มาตนเอง บุญกุศล คืออันที่ ไม่จำเป็นต้องคุย มิจำเป็นต้องบอกถึง มันจะค่อย ๆ รวบรวม และ สะสมเข้าไปมาเรื่อย ๆ ลุ้น ชโลม ชีวี ชโลมโลก มอบให้งาม หาก จะรายงานถึงบุญ แล้ว หลัก ๆ จะมีอยู่ สาม แบบ คือ ทานมัย สีลมัย และ ภาวนามัย แต่ ในทางพุทธศาสนา แล้ว พระอรหันต์ ทรงกล่าวว่า มีบุญ ถึง สิบ แบบ ควบคู่กันเป็น บุญกิริยาวัตถุ แปลว่า หลักแห่งการบำเพ็ญบุญ หรือ ทางมาแห่งบุญ สิบ ชนิด คือ
- ทานมัย เป็นบุญเกิดจากการให้ทาน
- สีลมัย เป็นบุญเกิดจากการรักษาศีล
- ภาวนามัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการเจริญภาวนา
- อปจายนมัย เป็นบุญเกิดจากการอ่อนน้อม ถ่อมตนต่อผู้ใหญ่
- ไวยยาวัจมัย เป็นบุญเกิดจากการขวนขวาย ในกิจที่ชอบ
- ปัตติทานมัย เป็นบุญเกิดจากการอุทิศส่วนบุญ
- ปัตตานุโมทนามัย เป็นบุญเกิดจากการอนุโมทนาบุญ
- ธัมมัสสวนมัย เป็นบุญเกิดจากการฟังธรรม
- ธัมมเทสนามัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการแสดงธรรม
- ทิฏฐุชุกัมม์ เป็นบุญกุศลเกิดจากการทำความเห็นให้ตรง
การทำบุญ สิบ ประการนั้น อาจจะจับใจความเป็นข้อ ๆ เป็นกลอนว่า
แบ่งปันกันกิน รักษาศีล ทั้ง กาย วาจา
เจริญวิปัสนาสมาธิภาวนา รักษากายวาจาใจให้อ่อนน้อม
ยอมตนรับใช้ แบ่งให้ความดี
มีใจใฝ่อนุโมทนา มุ่งหาฟังธรรม
นำแสดงออกไม่ว่างเว้น ทำความเห็นเป็นแบบที่ดีดี
แล้วดีฉันจะทำบุญ ไปเพื่อให้ไหน คนส่วนใหญ่ ทำบุญ เพื่อ มุ่งหน้า คุยอวด ทำบุญ สำหรับแสดงความสามารถว่า เรามีเงินมีทอง ทอดกฐิน แต่ละครั้ง มี แบงค์ พัน กี่ ใบ ในพุ่มผ้าป่า คลุกกันไปทำบุญทำทาน ไกล ๆ กระผมก็เคยเห็นข่าว กันบ่อย ๆ ข้อความ อุบัติเหตุ เวลา พุ่ม ผ้าป่า ไปทำบุญ กัน ไกล ๆ ยุ่งยาก ทั้ง คน ไป ทำบุญ คนขับ หรือ หลาย ๆ คน ทำบุญ น้อยมากเพื่อจะ วาดฝันบุญ ใหญ่ อาทิ จ่าย ล็อตเตอรี่ แล้ว มา ทำบุญ เพื่อให้ ร้องขอให้โดนสินน้ำใจ กับเขา อันนี้ ก็ มิได้ บุญ กัน
ที่มา : https://www.unicef.or.th/supportus/th/campaign/Earthquake_Nepal_th
No comments:
Post a Comment