Monday, February 22, 2016

ทำบุญ จะทำ กันไปทำไมหากไม่ได้บุญ

ทำบุญ

บุญ หรือ ปุญญ  เป็นสิ่งที่มีขึ้นในในจิตใจแล้วดำเนินงานมอบให้ความคิดผ่องแผ้ว อร่าม แจ้งบริสุทธ์ ไม่มีสิ่งหดหู่ ทำบุญ แล้ว คนทั่วไป จะเปล่าพบว่า บุญ มันคือทำนอง ตัวบุญ ตรงนี้ จะ ลอยอยู่ อยู่ที่ว่า ข้าพเจ้าจะ นำมา กับ ปล่อยไป ทั้งนี้เพราะ บุญ มันพ้นไปสังขารนั่นเอง ใครที่ ทำบุญ จบ เหนี่ยว เอา บุญ มา ไว้ พร้อมกับกาย ความรู้สึกมันก็ มิผุดผ่อง เรียกว่า มิได้บุญกุศล นั่นเอง ทำบุญ แล้ว ผู้ลงมือแตะต้องปล่อยวางวาง ไว้ ไม่ต้องสะสมไว้ ปลงส่งให้มันลอยล่องไป มันก็ได้รับบุญกุศล ของมันเอง ก็เพราะว่า ข้า ไม่ต้อง ไป รั้ง ชิดกับ ว่า มันจะได้ ไม่ ไม่มีวิตกกังวล พ้นไปข้อสัญญา ทำบุญ นั้น มีหลากหลายวิธี ที่เห็นอยู่ทั่วไป  ก็ 3 วิธี หลัก ๆ คือ

  1. การทำบุญ ด้วยการ มอบให้ทาน เรียกว่า ทานมัย
  2. การทำบุญ ด้วยการ ประพฤติ ปฎิบัติ ดี สีลมัย
  3. การทำบุญ โดยการ ปฏิบัติจิตใจให้แจ่มใส หลุดจาก ทัศนคติ หวัง อยากมี พูดว่า  ภาวนามัย

ทำบุญ

คำว่า บุญ คือแรงงานไร้ราคีที่จะเกิดขึ้นชั้นในความรู้สึก ของผู้ทำบุญ เป็นเหตุให้ จิตใจสดใส  พอ จิตวิญญาณดีงาม แล้ว จะคิด จะทำ ที่ใด ก็ ไม่ได้คะนึงตัวเอง ไร้ปัญญาว่า ของของ ผม เห็นแก่ตัว อยากมี มากผม ทำบุญ มหาศาล ยิ่งสะสมไว้ ก็ถอดแบบ การผลัก น้ำ ยิ่งดุน ก็ ยิ่งเข้าไป มาตัวเอง บุญ คือของที่ มิควรเว้า มิจำเป็นพูดถึง มันจะค่อย ๆ เก็บ และ เก็บเข้ารับมาเรื่อย ๆ ช่วยเหลือ ชโลม ชีวี ชโลมโลก ส่งให้ดี  หาก จะรายงานถึงบุญกุศล แล้ว หลัก ๆ จะมีอยู่ 3 แบบ คือ ทานมัย สีลมัย  และ ภาวนามัย แต่ ในทางศาสนาพุทธ แล้ว พระพุทธองค์ ทรงพูดว่า ประกอบด้วยบุญ ถึง สิบ แบบ ด้วยกันคือ บุญกิริยาวัตถุ แปลว่า หลักแห่งการบำเพ็ญบุญ กับ ทางมาแห่งบุญ สิบ ประการ คือ

  1. ทานมัย เป็นบุญเกิดจากการให้ทาน
  2. สีลมัย เป็นบุญเกิดจากการรักษาศีล
  3. ภาวนามัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการเจริญภาวนา
  4. อปจายนมัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการอ่อนน้อม ถ่อมตนต่อผู้ใหญ่
  5. ไวยยาวัจมัย เป็นบุญเกิดจากการขวนขวาย ในกิจที่ชอบ
  6. ปัตติทานมัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการอุทิศส่วนบุญ
  7. ปัตตานุโมทนามัย เป็นบุญเกิดจากการอนุโมทนาบุญ
  8. ธัมมัสสวนมัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการฟังธรรม
  9. ธัมมเทสนามัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการแสดงธรรม
  10. ทิฏฐุชุกัมม์ เป็นบุญกุศลเกิดจากการทำความเห็นให้ตรง

การทำบุญ 10 อย่างนั้น สามารถกำหนดเป็นข้อ ๆ เป็นกลอนว่า

แบ่งปันกันกิน                        รักษาศีล ทั้ง กาย วาจา

เจริญวิปัสนาสมาธิภาวนา    รักษากายวาจาใจให้อ่อนน้อม

ยอมตนรับใช้                          แบ่งให้ความดี

มีใจใฝ่อนุโมทนา                    มุ่งหาฟังธรรม

นำแสดงออกไม่ว่างเว้น         ทำความเห็นเป็นแบบที่ดีดี

แล้วข้าจะทำบุญ ไปเพื่อกระไร คนเป็นส่วนใหญ่ ทำบุญ เพื่อที่จะ ตั้งใจหน้าตา ขี้โม้  ทำบุญ เพื่อที่จะแสดงว่า กระผมร่ำรวย ทอดกฐิน แต่ละครั้ง มี ใบ พัน กี่ ใบ ในพุ่มผ้าป่า คลุกกันไปทำบุญทำกุศล ไกล ๆ ดีฉันก็เคยแลดูข่าวสาร กันบ่อย ๆ เรื่อง คว่ำ เวลา พุ่ม ผ้าป่า ไปทำบุญสุนทาน กัน ไกล ๆ คับแค้น ทั้ง คน ไป ทำบุญ คนขับ หรือ หลาย ๆ คน ทำบุญ ขี้ปะติ๋วเพื่อ มุ่งหมายบุญกุศล ใหญ่โต เช่นว่า จ่ายเงิน หวย  จากนั้น มา ทำบุญ เพื่อให้ ร้องขอมอบให้โดนสินน้ำใจ กับเขา อันนี้ ก็ ไม่ได้ บุญกุศล กัน 

ทำบุญ



ที่มา : https://www.unicef.or.th/supportus/th/campaign/Earthquake_Nepal_th

No comments:

Post a Comment