ทำบุญ จะทำ กันไปทำไมหากไม่ได้บุญ

ทำบุญ

บุญ หรือ ปุญญ  คือสิ่งที่เกิดขึ้นในภายในอารมณ์แล้วลงมือส่งให้อารมณ์ร่าเริง แวววับ กระจ่างหมดจด คลาดแคล้วสิ่งเหงาหงอย ทำบุญ แล้ว คนทั่วๆ ไป จะมิเจอว่า บุญ มันเป็นแบบ ตัวบุญ นี้ จะ เท้งเต้ง อยู่ที่ว่า ดิฉันจัก นำมา หรือ ปล่อยไป ทั้งนี้เพราะ บุญ มันไร้สังขารนั่นเอง ใครที่ ทำบุญ หลังจากนั้น รั้ง เอา บุญ มา ไว้ กับร่างกาย จิตวิญญาณมันก็ มิปลั่ง ปรากฎว่า ไม่ได้บุญ นั่นเอง ทำบุญ แล้ว ผู้กระทำจำเป็นช่างวาง ไว้ ไม่ต้องรวบรวมไว้ อนุญาตส่งให้มันลอยไป มันก็ได้บุญกุศล ของมันเอง เนื่องจาก เรา ไม่ต้อง ไป จับ ติด ว่า มันจะได้ ไม่ได้ พ้นไปเดือดเนื้อร้อนใจ ปราศจากภารกิจ ทำบุญ นั้น มีนานาประการวิธี ที่เห็นอยู่ทั่วไป  ก็ สาม วิธี หลัก ๆ คือ

1. การทำบุญ ด้วยการ มอบให้ทาน พูดว่า ทานมัย
2. การทำบุญ ด้วยการ ประพฤติ ปฎิบัติ ดี สีลมัย
3. การทำบุญ ด้วยการ ดำเนินงานความคิดให้แจ่มใส หลุดจาก ความคิดความอ่าน มุ่งหมาย อยากมี พูดว่า  ภาวนามัย

ทำบุญ

คำว่า บุญ คือพลังงานกระจ่างที่จะเกิดขึ้นในอารมณ์ทางใจ ของผู้ทำบุญ เป็นเหตุให้ อารมณ์ดีงาม  เท่าที่ อารมณ์ทางใจใสสะอาด หลังจากนั้น จะคิด จะทำ สิ่งไร ก็ ไม่พิจารณาถึงตัวเอง ปราศจากความตรึกตรองว่า ของของ ข้า ต้องการ อยากมี มากดีฉัน ทำบุญ เยอะ มากสั่งสมไว้ ก็ยังกะ การรุน น้ำ ยิ่งดัน ก็ ยิ่งเข้า มาสู่ตัวเอง บุญ เป็นอันที่ มิต้องพูด ไม่ต้องรายงานถึง มันจะค่อย ๆ สั่งสม และ กักตุนมาถึงรับมาเรื่อย ๆ สนับสนุน ชโลม ชีวี ชโลมโลก ส่งให้งามผุดผ่อง  หาก จะเสนอถึงบุญ แล้ว หลัก ๆ จะมีอยู่ 3 แบบ คือ ทานมัย สีลมัย  และ ภาวนามัย แต่ ในทางศาสนาพุทธ แล้ว พระพุทธองค์ ทรงพูดว่า มีอยู่บุญ ถึง 10 แบบ พร้อมๆ กันคือ บุญกิริยาวัตถุ แปลว่า หลักแห่งการบำเพ็ญบุญ กับ ทางมาแห่งบุญ สิบ ชนิด คือ

1. ทานมัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการให้ทาน
2. สีลมัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการรักษาศีล
3. ภาวนามัย เป็นบุญเกิดจากการเจริญภาวนา
4. อปจายนมัย เป็นบุญเกิดจากการอ่อนน้อม ถ่อมตนต่อผู้ใหญ่
5. ไวยยาวัจมัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการขวนขวาย ในกิจที่ชอบ
6. ปัตติทานมัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการอุทิศส่วนบุญ
7. ปัตตานุโมทนามัย เป็นบุญเกิดจากการอนุโมทนาบุญ
8. ธัมมัสสวนมัย เป็นบุญเกิดจากการฟังธรรม
9. ธัมมเทสนามัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการแสดงธรรม
10. ทิฏฐุชุกัมม์ เป็นบุญเกิดจากการทำความเห็นให้ตรง

การทำบุญ สิบ อย่างนั้น สามารถระบุเป็นข้อ ๆ เป็นกลอนว่า

แบ่งปันกันกิน                        รักษาศีล ทั้ง กาย วาจา

เจริญวิปัสนาสมาธิภาวนา    รักษากายวาจาใจให้อ่อนน้อม

ยอมตนรับใช้                          แบ่งให้ความดี

มีใจใฝ่อนุโมทนา                    มุ่งหาฟังธรรม

นำแสดงออกไม่ว่างเว้น         ทำความเห็นเป็นแบบที่ดีดี

แล้วเราจะทำบุญ ไปเพื่อกระไร คนส่วนใหญ่ ทำบุญ เพื่อ หวังหน้าตา โอ่อวด  ทำบุญ เพื่อให้แสดงว่า ผมมั่งคั่ง ทอดกฐิน แต่ละครั้ง มี ใบ พัน กี่ ใบ ในพุ่มผ้าป่า รวมกันไปทำบุญสุนทาน ไกล ๆ ดิฉันก็เคยมองดูข้อมูล กันบ่อย ๆ ข้อความ คว่ำ เวลา พุ่ม ผ้าป่า ไปทำบุญสุนทาน กัน ไกล ๆ เหนื่อยยาก ทั้ง คน ไป ทำบุญ คนขับรถ กับ หลาย ๆ คน ทำบุญ เล็กน้อยเพื่อที่จะ หมายบุญกุศล ใหญ่ เช่น เช่าพระ หวยเบอร์  แล้ว รับมา ทำบุญ เพื่อที่จะ ขอส่งให้ถูกสินน้ำใจ กับเขา อันนี้ ก็ ไม่ บุญ กัน 

เว็บไซต์ที่เกี่ยวข้อง : https://www.unicef.or.th/supportus/th/campaign/Earthquake_Nepal_th