บริจาค ทำบุญ คิดก่อน หรือจะเป็น บริจาค ทำบาป

บริจาค ทำบุญ

เท่าที่เกิดภัยธรรมชาติ  ภยันตรายการศึก กับเภทภัยพิบัติอื่นใด อันก่อให้เกิดความวิบัติแก่ชีวีกับสมบัติของผู้ประสพภัย  ของที่จะจำต้องเกิดขึ้นตามมาเป็นแน่คือธารน้ำใจของมหาชนผู้ซึ่งมีจิตใจอันดีงามพร้อมทั้งเมตตาปรานีพร้อมกับเพื่อนฝูงปุถุชนพร้อมกัน  ด้วยการร่วมใจเสียสละข้าวของสิ่งของเครื่องใช้ที่ต้อง  สิ่งของอันเป็นวัตถุยิ่งใหญ่ในการมีลมหายใจ  เงินทองทองของมีค่า ต่างๆเพื่อให้มิตรสหายมนุชผู้โชคร้ายผ่านพ้น คืนวันอันทารุณจากภัยพิบัติพิบัติ  แต่หลังจากมหาทานครั้งใหญ่นี้ถูกส่งไปถึงมือผู้รับสละ  ในบางหนมันไม่ได้เป็นไปตามที่ฉันคาดทบทวนดูประจำไป  ทานปล่อยวางพวกนั้นอาจทำปริศนาอันใหญ่หลวงให้แก่ผู้รับ จนได้ข้อสรุปว่าหลาย ๆ ครั้งการ บริจาค ทำบุญ ที่พ้นกำลังดี ก็เปล่าเคยดีพอ และนี่เป็นเครื่องกั้นที่เคยพบเจอะเจอจากการละวางที่ไม่รู้ว่า คือ บุญ หรือ บาป

บริจาค ทำบุญ

               ผมค้นพบว่า ของละวางมี นองเกินแต่ไปไม่ถึงพื้นที่ ก็เพราะว่าการสัญจรที่ยาวนาน วิถีทางที่คือสิ่งกีดขวาง รถยนต์ เรือ ไม่อาจจะ มาถึงไปไม่ได้ สุดท้ายนี้ ข้าวของที่ บริจาค ทำบุญ  มา ก็มิได้ใช้คุณค่า ยิ่งไปกว่านั้น ข้าวของเน่าเสีย แล้วจำต้องสะสมทรัพย์สินสละซื้อหาสิ่งของที่จำเป็นมอบให้ผู้ประสบภัยใหม่

                อาหารบูด ข้าวของบูดเน่า  ใช้มิได้ ด้วยเจาะจงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่มีการส่งมาเยอะเยอะ ข้าวสารอาหารแห้งต่าง ๆ ที่ผู้ที่ บริจาค ทำบุญ ไม่รู้ว่า ผู้รับ จักมีใช้ประโยชน์ หรือเปล่า ทั้งบูดเน่า พร้อมกับ เปลืองเวลา ในการคัด

อาภรณ์เหลือใช้ ลางทีก็ไร้เหตุจำเป็น เพราะ มันผิดทั้งสัดส่วน หนทาง แล้วแบบนี้ จะต้องสละเช่นไรดี เงินทองน่าจะเป็นวิถีทางที่เป็นผลดีสุดโต่ง บริจาค ทำบุญ ผมคงห้าม ทรัพย์สินอันตรธานระหว่างทาง มิได้ แต่ ข้า สมควรที่จะคัดเสียสละเงินให้ที่ทำการ หรือ สหภาพที่น่าไว้ใจ ทานเงินทอง สำนักงาน หรือ สหภาพ ต่าง ๆ ชี้ทางใช้คุณค่า ได้อย่างอย่างจัง เพิ่ม สามารถนำ ไปลดหย่อนภาษีได้สบาย สบาย  แต่ดีฉันรู้หรือเปล่า ว่าทรัพย์สินของกระผมที่ ฉัน บริจาค ทำบุญ ไปไหนบ้าง รั่วหล่น ตรงไหน ข้าอาจจะคิดว่า เรา บริจาค ทำบุญ ไป 1,000 บาท  ข้าจะได้ ไหนบ้าง ทว่า การ บริจาค ทำบุญ ไม่ใช่เช่นนั้นการออกทุน ดีฉันไม่รู้หรอกว่า มันสูญหายไปไหน ไปช่วยใคร ใครเอาไปใช้ ข้าพเจ้ามักไม่ค่อยหาข่าวคราวเก่าปลงใจ บริจาค เมื่อจ่ายเงินตราไปแล้ว ข้าก็ไม่รู้ว่า สตางค์ไปไหน นี่เป็นอุปนิสัยของการ เสียสละ ของคนจำนวนมาก ข้าพเจ้าแค่บันเทิงใจ ว่า ได้  ทำบุญทำทาน แล้ว มันอิ่มอกอิ่มใจ แต่ ดิฉันลองมามองกันนิด เวลาที่ดีฉันจะซื้อสินค้า อย่างไรซักอย่างหนึ่ง ดิฉันมักจะ หาข่าวคราว มหาศาลมาก มาย อ่านรีวิวร้าน อ่าน แล้วอ่านอีก เรียนรู้คุณค่าของสินค้าที่ข้าพเจ้าจะจ่าย แต่ กับการ บริจาค ทำบุญ  กระผมมิได้ทำเช่นนี้ กระผม โยน แบงค์ 20 ใส่ กล่องรับบริจาค ด้วยไม่ พิจารณากับซ้ำว่าลงตรงกล่อง หรือ เปล่า ใส่ ให้ สถานสงเคราะห์ไหน เอาไปทำอะไร

บริจาค ทำบุญ

การปลงใจ บริจาค ทำบุญ  ส่วนมากจึงมักถูกคัดจากทำเลที่ตั้งที่สะดวกประมาณว่า ยี่สิบ - สามสิบ บาท ปราศจากที่ใด เสียสละไปแล้วก็แล้วกันไป ไม่สนใจว่าพวกเขาทั้งหลาย จะเอาไปทำเช่นไร แห่งใด หรือยังไง เรียก ง่าย ง่าย ว่าเป็น พฤติกรรม  หรือ เป็นนิสัยไม่ดีของการบริจาค ข้ามาดูกันว่า เพราะอะไร

      1.เรามักจะบริจาค  ทำบุญให้กับองค์กร ที่เรียบง่าย ไม่มี พิธีรีตองมากนัก

เงินลงทุน การปกครอง ด้านการดูแลงานองค์กร มิได้แจ้งที่ใดเรานัก ว่า ข้าพเจ้าจะ บริจาค ทำบุญ  หรือจะเป็น บริจาค  ทำบาป ผมมักคิดกันว่า 100 - 200 บาท  ด้วยไม่ได้ขบคิดที่ใดยิ่งกว่านั้น  แต่ละสมาคม อาจมีการ โปรโมท หนทาง การ บริจาค  ทำบุญ ที่สวยหรู หรือ ไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เมื่อดีฉันคิดจะบริจาค ผมแค่ โยน ตังค์ หรือ ให้ ให้ ไป แบบ เสียไม่ได้ในบางช่วง แต่ละมูลนิธิ ไม่ได้มาป่าวหมายประกาศว่า พวกเขาทั้งหลาย เป็นประโยชน์อะไร หรือ ทำที่ใด เป็นอันมากนัก เราอาจแค่ ได้รู้ได้ยินมา คร่าว ๆ แบบเสียมิได้

2. ดีฉันตรึกตรองเอาเองว่า ข้าพเจ้าทะเยอทะยาน ให้ พวกเขากระหายได้หรือเปล่าข้าพเจ้าไม่รู้

ยกตัวอย่างอาทิเช่น สละ ทำบุญ  ข้าวสาร ให้ผู้ประสบภัยน้ำท่วม ข้าลืมไปว่า น้ำท่วม เขาทั้งหลายคงทำกระไรไม่ได้มาก ผมก็มักบริจาคสิ่งที่ดิฉันอยากจะให้มากกว่าสิ่งที่ผู้รับต้องการ กระผมบริจาค ตุ๊กตา ของเล่น เด็ก น้ำ ปลากระป่องแบบเปิดยาก ๆ หลายคนก็มักเลือกตามสวัสดิภาพของตัวเอง สินค้ายอดนิยมเป็น บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ที่ไร้คุณสมบัติ ดีฉันมิได้รู้ความต้องการ ของ สถานสงเคราะห์ ต่าง ๆ เลย

      3.บริจาค ทำบุญ พร้อม มูลนิธิ ที่ฮือฮา เป็นที่นิยม

                เพราะ การตลาดสำคัญ สถานสงเคราะห์ ที่แพร่หลาย เป็นที่นิยม พร้อมกับ คนทั่ว ๆ ไป รู้จักมักจี่ จะได้รับ ยอดเงินตรา บริจาค ทำบุญ เป็นส่วนมาก หากได้ออก TV ช่องข่าว เช้า ยิ่งได้รับ เงินทองเหลือแสน ในในระหว่างที่ มูลนิธิ อื่น ก็มีคนพิการ เด็กด้อยโอกาส คนติดยา เต็มไปหมด แต่ เขาทั้งหลายพ้นไปการตลาด ไม่มี TV ช่องข่าว เช้า ไปทำข่าว มันจึงเป็นสาเหตุเพียงพอว่า ด้วยเหตุใด ดีฉันจึงเลือกสรร บริจาค ทำบุญ กับ วัดวาอาราม/มูลนิธิ/สถานสงเคราะห์ ที่แพร่หลาย ฉันเดินทางไป  .บริจาค ทำบุญ  เป็นระยะทาง ไกล ๆ เพื่อให้ .บริจาค ทำบุญ ให้ กับ อาราม/สถานสงเคราะห์/สถานสงเคราะห์ ที่แพร่หลาย  แต่ดิฉันเผลอดู ข้าง ๆบ้าน ข้ายังมี โรงเรียน ที่มีผู้เยาว์ กำพร้า ไม่มี อาหารกิน อยู่

4. ผมมักจะ บริจาค ทำบุญ กับ วัดวาอาราม/มูลนิธิ/สถานสงเคราะห์ ที่ให้ผมระบุว่าเอาเงินไปทำอย่างไรบ้าง

องค์กรหลาย ๆ ที่ ได้นำเสนอช่องทางหลาย ๆทางให้คุณได้คัดสำหรับให้สบาย แก่การ บริจาค ทำบุญ ดังเช่น สตางค์ ร้อย บาท ที่มีคุณประโยชน์ของคุณ ผมจะเอาไป สร้าง หลังคาโรงเรียน  ซึ่งจริง ๆ แล้ว มันไม่ใช่ แต่ ข้าสบายใจว่า ตังค์ฉัน ไปอยู่ซะสูงแล้ว มันเห็นภาพได้ง่าย น่าดึงดูด เราจึงยอมควักสตางค์จ่ายไปง่าย ๆ

รวบรัดแบบสั้น กระผมจะง่าย ๆ ไม่กับการ บริจาค ทำบุญ  ทั้งนี้เพราะเงินตรากระผมมีค่า องค์การทั้งหลาย จะมีใช้เงินทองได้อย่างเต็ม ประสิทธิภาพ มิได้ เช่นไรก็ได้ ให้ ๆ ไปเถอะ ร้อย -200 ดีใจจังมีชื่อติด บนหลังคาด้วย หาก ข้าพเจ้ามีเวลา ซักนิดก็เข้าไปดู เข้า ไปช่วย  สมาพันธ์ นั้น ๆ เพื่อจะ สตางค์ของข้าพเจ้าจะได้ ถึงไม้ถึงมือ ผู้ที่ลำบากจริง ๆ และ ข้าพเจ้าก็ต้อง เปลี่ยน ความเห็น ในการ บริจาค ทำบุญ  ใหม่เอี่ยมด้วยมิใช่ เอะอะ อะไร ก็  ข้าวสาร น้ำกิน ปลากระป่องแบบเปิดยาก ๆ อย่าต้องให้ บริจาค ทำบุญ  เป็น บริจาค  ทำบาป

ที่มา : https://www.unicef.or.th/supportus/th/campaign/Earthquake_Nepal_th