ทำบุญ จะทำ กันไปทำไมหากไม่ได้บุญ

ทำบุญ

บุญ หรือ ปุญญ  คือสิ่งที่เกิดขึ้นในภายในจิตวิญญาณแล้วทำส่งให้อารมณ์ทางใจอิ่มเอิบ แวววาว บางบริสุทธิ์ ไร้สิ่งซึมเศร้า ทำบุญ แล้ว คนทั่วๆ ไป จะมิพบว่า บุญ มันเป็นประการใด ตัวบุญ นี้ จัก เท้งเต้ง อยู่ที่ว่า ฉันจะ เอามา หรือ ปล่อยไป ทั้งนี้เพราะ บุญ มันไร้ตัวตนนั่นเอง ใครที่ ทำบุญ แล้วไป เกาะ เอา บุญ รับมา ไว้ พร้อมกาย อารมณ์มันก็ ไม่สดชื่น ปรากฎว่า ไม่บุญกุศล นั่นเอง ทำบุญ แล้ว ผู้ลงมือแตะเปลื้องวาง ไว้ ไม่ต้องสะสมไว้ ปลดปล่อยให้มันลอยละล่องไป มันก็ได้รับบุญกุศล ของมันเอง ด้วย กระผม ไม่ต้อง ไป จับ ติด ว่า มันจะได้ มิได้ พ้นไปกลุ้มใจ ปราศจากสัญญาผูกมัด ทำบุญ นั้น มีมากหน้าหลายตาวิธี ที่เห็นอยู่ทั่วๆ ไป  ก็ 3 วิธี หลัก ๆ คือ

1. การทำบุญ โดยการ มอบให้ทาน เรียกว่า ทานมัย
2. การทำบุญ โดยการ ประพฤติ ทำ ดี สีลมัย
3. การทำบุญ ด้วยการ ปฏิบัติจิตวิญญาณให้ร่าเริง หลุดจาก มโนทัศน์ ปรารถนา อยากมี ปรากฎว่า  ภาวนามัย

ทำบุญ

คำว่า บุญกุศล เป็นพลังงานไร้มลทินที่จะเกิดขึ้นด้านในความรู้สึก ของผู้ทำบุญทำทาน เป็นเหตุให้ จิตใจดี  ขณะ ความคิดดีงาม ต่อจากนั้น จะคิด จะทำ เช่นไร ก็ ไม่ได้ระลึกถึงตัวเอง ไม่มีความนึกคิดว่า ของของ ผม มักมาก อยากมี มากผม ทำบุญ เหลือหลาย ยิ่งสะสมไว้ ก็ราวกับ การผลักดัน น้ำ ยิ่งรุน ก็ ยิ่งเข้าไป มาริตนเอง บุญ คือสิ่งของที่ มิควรเล่า มิต้องกล่าวถึง มันจะค่อย ๆ สั่งสม และ รวบรวมเข้าไปรับมาเรื่อย ๆ สนับสนุน ชโลม ชีวี ชโลมโลก มอบให้สวยหรู  หาก จะกล่าวถึงบุญ แล้ว หลัก ๆ จะมีอยู่ สาม แบบ คือ ทานมัย สีลมัย  และ ภาวนามัย แต่ ในทางศาสนาพุทธ แล้ว พระพุทธเจ้า ทรงพูดว่า ประกอบด้วยบุญกุศล ถึง สิบ แบบ ควบคู่กันเป็น บุญกิริยาวัตถุ แปลว่า หลักแห่งการบำเพ็ญบุญ กับ ทางมาแห่งบุญ สิบ ประการ เป็น

1. ทานมัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการให้ทาน
2. สีลมัย เป็นบุญเกิดจากการรักษาศีล
3. ภาวนามัย เป็นบุญเกิดจากการเจริญภาวนา
4. อปจายนมัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการอ่อนน้อม ถ่อมตนต่อผู้ใหญ่
5. ไวยยาวัจมัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการขวนขวาย ในกิจที่ชอบ
6. ปัตติทานมัย เป็นบุญเกิดจากการอุทิศส่วนบุญ
7. ปัตตานุโมทนามัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการอนุโมทนาบุญ
8. ธัมมัสสวนมัย เป็นบุญเกิดจากการฟังธรรม
9. ธัมมเทสนามัย เป็นบุญกุศลเกิดจากการแสดงธรรม
10. ทิฏฐุชุกัมม์ เป็นบุญกุศลเกิดจากการทำความเห็นให้ตรง

การทำบุญ 10 ประการนั้น อาจจะสังเขปเป็นข้อ ๆ เป็นกลอนว่า

แบ่งปันกันกิน                        รักษาศีล ทั้ง กาย วาจา

เจริญวิปัสนาสมาธิภาวนา    รักษากายวาจาใจให้อ่อนน้อม

ยอมตนรับใช้                          แบ่งให้ความดี

มีใจใฝ่อนุโมทนา                    มุ่งหาฟังธรรม

นำแสดงออกไม่ว่างเว้น         ทำความเห็นเป็นแบบที่ดีดี

แล้วเราจะทำบุญ ไปเพื่อให้เช่นไร คนโดยมาก ทำบุญ เพื่อให้ คาดใบหน้า คุยเขื่อง  ทำบุญ สำหรับแสดงความสามารถว่า กระผมมั่งมี ทอดกฐิน แต่ละครั้ง มี ใบ 1,000 กี่ ใบ ในพุ่มผ้าป่า คลุกกันไปทำบุญทำทาน ไกล ๆ ผมก็เคยแลดูข่าวสาร กันบ่อย ๆ ข้อความ คว่ำ เวลา พุ่ม ผ้าป่า ไปทำบุญทำทาน กัน ไกล ๆ ลำบากยากเย็น ทั้ง คน ไป ทำบุญ คนขับรถ กับ หลาย ๆ คน ทำบุญ ขี้ปะติ๋วสำหรับ ตั้งใจบุญกุศล ใหญ่ เช่น จ่าย หวยเบอร์  แล้ว มา ทำบุญ เพื่อจะ ร้องขอส่งให้โดนสิ่งตอบแทน กับเขา อันนี้ ก็ มิได้ บุญ กัน 

ขอบคุณบทความจาก : https://www.unicef.or.th/supportus/th/campaign/Earthquake_Nepal_th